عروسی بختیاری

ﻭﯼ ﺍﻣﺸﻮﻩ ﭼﺎﺭﺩﻩ ﺷﻮﻩ ﺁﻫﯽ ﮔﻞ، ﺁﻫﺎﯼ ﮔﻞ، ﻭﯼ ﺍﯾﺰﻧﯿﻢ ﭼﻮ ﻭ ﺩﻫﻞﺁﻫﯽ ﮔﻞ

ﻭﯼ ﺯﻥ ﺑﺪﯾﻨﻤﻮﻥ ﻋﺮﺫ ﻣﯿﺎﺭﯾﻦ ﻫﯽ ﮔﻞ، ﻭﯼ ﺧﻮﯾﻢ ﺑﺮﯾﻢ ﺧﺮﻣﻦ ﮔﻞ،ﺁﻫﯽ ﮔﻞ

ﻭﯼ ﺍﻣﺸﻮﻩ ﭼﺎﺭﺩﻩ ﺷﻮﻩ ﺁﻫﯽ ﮔﻞ،ﺁﻫﺎﯼ ﮔﻞ ﻭﯼ ﺍﯾﺰﻧﯿﻢ ﭼﻮ ﻭ ﺑﻬﻮﻥ،ﺁﻫﯽ ﮔﻞ

ﻭﯼ ﺯﻥ ﺑﺪﯾﻨﻤﻮﻥ ﻋﺮﺫ ﻣﯿﺎﺭﯾﻦ ﻫﯽ ﮔﻞ، ﻭﯼ ﺧﻮﯾﻢ ﺑﺮﯾﻢ ﺷﺎﻫﺰﺍﺩﻩ ﺗﻮﻥﺁﯼ ﮔﻞ

وی ما که ویدییم ما که ویدیم هی گل/ وی نگویین دیر اومدیم.......

 ﻋﺮﻭﺳﯽ ﻫﻢ ﻓﻘﺪ ﻋﺮﻭﺳیا خومونا

وای گیل میناس گل بوندین هفت خرون بالا سرس

وای مه و افتونه بیارین سی کمیز و نوکرس

 بی وی عروس نازمکن وبند ریت واز مکن

هرکوجه دوما نشینه پرصدا آواز مکن

ریته وردار..ریته وردار.ری گوشون پیل ایدومت

ایر پیلام ورایدی .ملک زیر جو ایدومت

دایه عروس ایگریوه شیربها عروس کمه

دایه دوما غصه نخور باقیه س هم با مونه

کی وپرده کی وپرده شازده دوما وا زنس

دور پرده س کی بگرده ددوی کوچیر ترس

های بشارت های بشارت من مالمون شادیه

کدو بالا اقا دوما لایق دومادیه

وریستین وریستین آوردن بهیگه/به سر چادر اسپید وعفتو وه تیگه

ددوم درگل جمع بکن دور چاله/بکش پیش پاس گو،تو نر میشه کاله....

استادا دانشگاهمونه بردن منه هواپیما
از بلندگو اعلام کردن که\"
این هواپیما ساخت دانشجوهای شما هست..!
همه اساتید فرار کردن!
جز یکیشون
پرسیدن :سیچه نشستی؟
استاد گو:
ایر یو هواپیما ساخت دانشجوها مونه
روشن هم نیبو
چه برسه به پرواز

زلف یارمخملیت کرده  اسیرم   /   درد دیریت منه کشت، سی خوت گریوم

قربون دارت برم او قد شلالت   /   دل خوم هرروز پسین ایگره خیالت

غریوی بد دردیه سی بچه ولایت     /    تا یه روز عزیزشه بکنه زیارت

دکتر الیزابت مکبن روز نوشت : هیچ منظره ای شکوهمند تر از دیدن یک بی بی در لباس تمام رسمی بختیاری نیست.

هر کی گسنسه بفرما دینس نا خوس

گـر بــه فـکــــر نـــــام بـاشم , بختیاری نیستم
ظالــم و خــــودکــــام بـاشم , بختیاری نیستم

در سـراشیـب سقـوط عــدل در چــــاه نفــــاق
ســاکـــــت و آرام بـاشم , بختیاری نیستم

بعـد عمــری بنــدگــی کــردن بـه درگــــاه خـدا
خــــــادم اصـنــــــام بــاشم , بختیاری نیستم

مـن کــــه نانم بوده است از دسترنج خویشتن
فکـر نـــــــان شــــــام بـاشم , بختیاری نیستم

من که تا اهـرام رخشم تاخت با کوروش همی
سنـگ چــون اهـــــرام باشم , بختیاری نیستم

مـن کــــه در دفـع سکنــدر خار چشم او شدم
خصــم خـــــون آشــام باشم , بختیاری نیستم

من کــــه بستــم راه بر تــازی و تــاتــار و مغول
حــــال بـی اقــــــدام بــاشم , بختیاری نیستم

مـن کــــه در یـک شب گــرفتم قندهار و برج او
ســـــد راه عـــــــام بــاشم , بختیاری نیستم

مـن کــــه در دل مهـــر میهن دارم و یزدان پاک
غــــرق در اوهـــــام بـاشم , بختیاری نیستم

مـن کـه بــا کُـرد و بلـوچ و گیــلکم دیـــر آشنـــا
مـُنـفـک از اقـــــوام بـاشم , بختیاری نیستم

مـن کــــه زیــر سقف میــهـن یکـدلم بـــا آذری
مُـقـسم ایــن بـــــام بــاشم , بختیاری نیستم

سروده: شادان شهرو بختیاری

ﺩﻫﻜﺪﻩ ﺗﻮﺭﯾﺴﺘﯽ ﺯﺭﺍﺱ

ﯾﻜﯽ ﺍﺯ ﺟﺎﺫﺑﻪﻫﺎﯼ ﺗﻮﺭﯾﺴﺘﯽ ﺟﺪﯾﺪ ﻭ ﺗﺎﺯﻩ ﺗﺎﺳﯿﺲ
ﺩﺭ ﻣﻨﻄﻘﻪ ﺍﯾﺬﻩ، ﺩﻫﻜﺪﻩ ﺗﻮﺭﯾﺴﺘﯽ ﺯﺭﺍﺱ ﺍﺳﺖ
ﻛﻪ ﺍﺯ ﻣﻨﺎﻃﻖ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﺯﯾﺒﺎ ﻭ ﺧﻮﺵﺁﺏﻭﻫﻮﺍ
ﺑﺨﺼﻮﺹ ﺩﺭ ﻓﺼﻞ ﺯﻣﺴﺘﺎﻥ ﻭ ﺑﻬﺎﺭ ﺑﻪ ﺷﻤﺎﺭ
ﻣﯽﺭﻭﺩ. ﺍﯾﻦ ﺩﻫﻜﺪﻩ ﺩﺭ ﺣﺎﺷﯿﻪ ﺍﺭﺗﻔﺎﻋﺎﺕ ﻣﺸﺮﻑ
ﺑﻪ ﺩﺭﯾﺎﭼﻪ ﺳﺪ ﻛﺎﺭﻭﻥ 3 ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺭﺩ ﻛﻪ ﺍﯾﻦ
ﻭﯾﮋﮔﯽ، ﭼﺸﻢﺍﻧﺪﺍﺯﯼ ﺍﺳﺘﺜﻨﺎﯾﯽ ﻭ ﻣﻨﺤﺼﺮﺑﻪﻓﺮﺩ
ﺑﻪ ﺁﻥ ﺑﺨﺸﯿﺪﻩ ﺍﺳﺖ.
ﺁﺑﺸﺎﺭ ﺷﯿﻮﻧﺪ ﻛﻪ ﺭﻭﺑﻪﺭﻭﯼ ﺩﻫﻜﺪﻩ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺭﺩ،
ﺑﺴﯿﺎﺭ ﺯﯾﺒﺎ ﻭ ﺩﯾﺪﻧﯽ ﺑﻮﺩﻩ ﻭ ﻣﯽﺗﻮﺍﻧﺪ ﺧﺎﻃﺮﻩﺍﯼ
ﺑﻪ ﯾﺎﺩ ﻣﺎﻧﺪﻧﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﺩﻭﺳﺘﺪﺍﺭﺍﻥ ﻃﺒﯿﻌﺖ ﺑﺮ ﺟﺎﯼ
ﺑﮕﺬﺍﺭﺩ . ﺩﺭ ﻛﻨﺎﺭ ﺍﯾﻦ ﺩﻫﻜﺪﻩ، ﻛﻮﻩﻫﺎﯼ ﻣﻨﮕﺸﺖ ﻭ
ﻃﺒﯿﻌﺖ ﺑﺮﻑ ﮔﯿﺮ ﻭ ﺟﻨﮕﻞﻫﺎﯼ ﺑﻜﺮ ﺁﻥ ﻭﺍﻗﻊ
ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﯽﺗﻮﺍﻥ ﺑﺎ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪﺭﯾﺰﯼ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﯾﻚ
ﻛﻮﻫﻨﻮﺭﺩﯼ ﻭ ﻃﺒﯿﻌﺘﮕﺮﺩﯼ ﺑﻪ ﯾﺎﺩ ﻣﺎﻧﺪﻧﯽ ﺩﺭ ﺁﻥ
ﺩﺍﺷﺖ








تاحالا زیاد از خم پرسیم سیچه باد واژه هایی مثه آبجی ،دادادش ، ماما،عمه ،عامو،و....جایگزین واژه های کهن ونابی  مثه دده ،دَدو یاخواهر ،گَگویا کاکا ،دا ،کیچی و....وابو

چندبار خواستم مطلبی بنویسم دیدم دوستان زیاد ازمطالب تحلیلی استقبال نیکنن تا یوکه شعرخوب وکارآمدی از آقای سعیدی درآژانس خبری بختیاری دیدم امیدوارم که دوستان نظرات خوسون چه موافق وچه مخالف درمورد کاربرد واستفاده یا عدم کاربرد ای واژه های درحال کناره گیری ازفرهنگ وگویش لری بختیاری بفرمان مو هم درخذمتون هسم


حجت‌الله سعیدی ابواسحاقی از شاعران بختیاری شهرستان لردگان، در شعری با عنوان «پَروی فرهنگی»، از تهاجم فرهنگی و یکسان سازی مظاهر فرهنگی در جامعه بختیاری انتقاد کرد.

به گزارش آژانس خبری بختیاری (ایبنانیوز)، متن این شعر به این شرح است:

سال‌ها «دا» جای خود را او به مامان داده‌ است
«گیوه‌های مَلکی» دیگر ز مُد افتاده‌ است

آجی ترکی بیامد رخت بربسته «دَدو»
چین «تُنبون قِرانی» را به دامن داده‌ است

آن داداش مخملی پشت «گَگو‌ها» را فکند
جای «تُنبون فراخ» شلوار لی آماده‌ است!

هیچ کس دیگر نمی‌گیرد نشانی از «کِچی»
جای «می‌نا‌های رنگی» روسری‌ها ساده‌ است

«تاته» را دیگر نشانی نیست اندر ویر ما
«شال و چوقا» گوییا دیگر ز تن آزاده‌ است

بوی نان دیگر نمی‌آید ز «دالونِ بُتی»
«برچِ برچای لَچَک» افسانه شهزاده است

«دالوی» شیرین‌سخن رخساره اندر گِل نهاد
«جووۀ مخمل» نشانش را به مانتو داده‌ است!

در میان «حالو و خُرزا» عجب جنگی گرفت
«شوکُلَه» آرام از روی سران افتاده‌ است

«بو» شده بابا و بازارش بسی رونق گرفت
تار و پود این «شَذه» گویی اجانب‌زاده‌ است

«می‌ره» شد آقا و «زینه» گشت خانم خانما!
پاره شد «ناوَنده»، زر بر گردن دلداده‌ است

«زون» ما افسانه‌ای گشت و خیالی ‌ای حساب
با «پَروی» این و آن یک نو لباسی زاده‌ است

 به کوروش به آرش به جمشید قسم

به نـقـش و نـگار تخت جمشید قسـم

بختیاری همی قلب و خون مـن اســــت

گـــرفــتـــه زجــان در وجـــود مــن اســت

گوشی لمسی اخوم ماشین پژو پارس               تیه کال سوار کنم هر جا دلم خواست.

 وطن یعنی تفنگ بختیاری

غزور ملی و دشمن شکاری

مـوُروحـُم واتـفـنـگـُم ســـاز نـيـاره کـه شـاعـرچي مـُوکـي مرده شکاره

امـا اوچـُو! کـه پـا مـردونگي وس صـفـاي بـنـگ بــر تــو چــي بـهــار

عکس هایی قدیمی

ﺩودره (دختره)  ﺗﺎﺯﻩ ﻓﻮﻕِ ﺩﯾﭙﻠﻤسه منه ﺭﺷﺘﻪ ﭘﺮﻭﺭﺵ ﺗﺨﻢ ﭘﺮﻧﺪﮔﺎﻥ ﺍﻫﻠﯽ ﺍﺯ ﺩﺍﻧﺸﮑﺪﻩ ﻏﯿﺮﺍﻧﺘﻔﺎﻋﯽ ، ﻏﯿﺮ ﺣﻀﻮﺭﯼﻭﻋﻠﻤﯽ ﮐﺎﺭﺑﺮﺩﯼ  منه ﻗﺮﯾﻪ ﯼ ﻣﺴﻠﻢ ﺁﺑﺎﺩ ﺍﺯ ﺗﻮﺍﺑﻊ ﯾﺎﻗﻮﺕ ﺷﻬﺮ ﺳﻔﻠﯽ  ﺑﻪ ﺯﻭﺭ ﺳﻪ ﺗﺮﻡ ﻣﺸﺮﻭﻃﯽ ﻭ ﺩﻭ ﺟﻠﺴﻪ ﺗﺸﮑﯿﻞ ﺷﻮﺭﺍ ﻭ ﻧﺎﻣﻪ ﺍﺯ ﺍﻣﺎﻡ ﺟﻤﺎﻋﺖ ﻣﺴﺠﺪسوﻥ گرهده  - ﻧﻔﺴﻢ ﮔﺮه...

.

.

.

.

.

.

.

اوسو وﺮﮔﺸﺘﻪ ایگو : ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﻣﻤﻠﮑﺖ ﺑﺎﯾﺪ ﺭﻓﺖ ، ﺳﻘﻒ ﺍﯾﻨﺠﺎ ﻭﺍﺳﻪ ﻣﻦ ﮐﻮﺗﺎﺱ ..

خو آل منه سرت ﮐﯿﻠﯿﭙسته  ورﺩﺍ.

سیل ای بچه کن با چه امکاناتی درس ایخونه .

از همه چی بگذریم یه افرادی تی به رهمونن بیاین بریم سر مزار آقوام و آشنا هامون یه فاتحه ای بدیم دستسون زه ای دوینا کوتاهن یادمه خدا بیامرز عموم ایگودک امواتمون تی به رهمونه بریم سر مزار یه سری بسون بزنیم یه فاتحه ای بخونیم تا دلسون شاد وابو .

هر کی هر گرفتاری داره کارس پیش نیره بره سر مزار آقوام نزدیکس سیسون فاتحه بگو و از او مرده بخوا سیس دعا کنه تا کارس درست وابو همیشه ایطور نی که اموات تی به ره خیرات ما بون درسته با خیرات ما خوشحال ایبون ولی خیلی وقتام ما باید بریم سر خاک اونو حلالیت بطبیم و ازسون بخایم تی خدا سیمون دعا کنن

شادی روحه همه اموات صلوات.